Niels hat geschrieben:holzi hat geschrieben:Das Kommunionkonfiteor ist ein lediglich deutsches Phänomen, aber nirgends so vorgeschrieben.
Falsch! Das Kommunionconfiteor ist das Confiteor der Gläubigen und hat mit dem Confiteor (des Klerus) beim Stufengebet nichts zu tun!
(Siehe außerdem auch Jürgens Hinweis.)
Das mit dem deutschen Phänomen kann man so nicht sagen; das Kommunionconfiteor ist ein älterer Brauch, der - wo es üblich ist - beibehalten werden kann.
Wenn man in ein älteres Meßbuch hineinschaut, steht im
Ordo Missae selbst nichts über die Kommunion des Volkes; im
Ritus servandus wird die Kommunion des Volkes mit
Confiteor erwähnt, wie es auch für die Kommunionspendung außerhalb der Messe im Rituale
Romanum steht. Das steht auch so im
Caeremoniale Episcoporum. Im Meßbuch von 1962 ist die Kommunion des Volkes im
Ordo Missae vorgesehen, allerdings ohne
Confiteor.
Das obige Zitat von Jürgen war aus dem
Ritus servandus eines tridentinischen Missale; der entsprechende Absatz lautet:
Rit. serv. X, 6 hat geschrieben:Si qui sunt communicandi in Missa, Sacerdos post sumptionem Sanguinis, antequam se purificet, facta genuflexione, ponat particulas consecratas in Pyxide, vel, si pauci sint communicandi, super Patenam, nisi a principio positae fuerint in Pyxide seu alio Calice. Interim minister ante eos extendit linteum seu velum album, et pro eis facit Confessionem dicens: Confíteor Deo, etc. Tum Sacerdos iterum genuflectit, et manibus junctis vertens se ad populum in cornu Evangelii, dicit: Misereátur vestri, et Indulgéntiam, absolutiónem, et remissiónem peccatórum vestrórum, etc., et manu dextera facit signum crucis super eos. Postea genuflectens, accipit manu sinistra Pyxidem seu Patenam cum Sacramento, dextera vero sumit unam particulam, quam inter pollicem et indicem tenet aliquantulum elevatam super Pyxidem seu Patenam, et conversus ad communicandos in medio Altaris, dicit: Ecce Agnus Dei, ecce, qui tollit peccáta mundi. Deinde dicit: Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea. Quibus verbis tertio repetitis, accedit ad eorum dexteram, hoc est, ad latus Epistolæ, et unicuique porrigit Sacramentum faciens cum eo signum crucis super Pyxidem vel Patenam, et simul dicens: Corpus Dómini nostri Jesu Christi custódiat ánimam tuam in vitam ætérnam. Amen. [...]
In der 62er-Ausgabe liest sich der Abschnitt hingegen so:
Rit. serv. X, 6 hat geschrieben:Si qui sunt communicandi in Missa, paulo antea ministrans campanulae signo eos moneat. Sacerdos autem, post sumptionem Sanguinis, calicem parum ad latus Evangelii collocat, intra tamen corporale, et palla tegit. Deinde, si particulae super corporale consecratae sint, facta genuflexione, eas super patenam ponit; si particulae in eadem Missa intra pyxidem consecratae sunt, pyxidem collocat in medio corporali, eam discooperit et genuflectit; si vero administrandae sunt particulae iam antea consecratae, aperto tabernaculo, genuflectit, pyxidem extrahit et discooperit. Postea accipit manu sinistra pyxidem seu patenam cum Sacramento, dextera vero sumit unam particulam, quam inter pollice et indicem tenet aliquantulum elevatam super pyxidem seu patenam, et, conversus ad communicandos in medio altaris, dicit: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi. Deinde dicit: Dómine, non sum dignus, ut intres sub textum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea. Quibus verbis tertio repetitis, accedit ad eorum dexteram, hoc est, ad latus Epistolae, et unicuique porrigit Sacramentum faciens cum eo signum crucis super pyxidem vel patenam, et simul dicens: Corpus Dómini nostri Iesu Christi custódiat ánimam tuam in vitam aetérnam. Amen.
Die Abschnitte, die nicht in beiden gleich sind, habe ich durch Fettdruck markiert.
Der so genannte ‚Geist’ des Konzils ist keine autoritative Interpretation. Er ist ein Geist oder Dämon, der exorziert werden muss, wenn wir mit der Arbeit des Herrn weiter machen wollen. – Ralph Walker Nickless, Bischof von Sioux City, Iowa, 2009