Pirmin hat geschrieben:Lycobates hat geschrieben:Nicht alle, von Petrarca, über Bembo zu Bacci, würden da uneingeschränkt dem Papste zustimmen. Ich auch nicht.
Caesarius von Arles (470–542) beispielsweise, der als gallischer Aristrokrat ins Kloster Lérins eingetreten war, schwor sich ebenfalls auf die Linie Papst Gregors des Großen ein und bat demütig:
„[…] et ideo rogo humiliter, ut contentae sint eruditae aures verba rustica aequanimiter sustinere, dummodo totus grex domini simplici et, ut ita dixerim, pedestri sermone pabulum spirituale possit accipere.“
Womöglich wäre ja dann einmal eine „Lösung“ in Sicht, wenn die Vertreter der jeweiligen Positionen die Pro-und-Contra-Argumente sich nicht als gegenseitig ausschließend, sondern als zusammenhängend begreifen könnten. ...
Ich schrieb ja auch
Nicht alle ... würden da uneingeschränkt ... zustimmen.
Eingeschränkt schon, und das käme im Grunde, allerdings mit sehr unterschiedlichen Abstufungen, einem "die Pro-und-Contra-Argumente sich nicht als gegenseitig ausschließend, sondern als zusammenhängend
egreifen" nahe.
Auch Bacci schrieb, und man möchte so schreiben können, im Vorwort der 3. Auflage seines Lexicon eorum vocabulorum, quae difficilius Latine redduntur, Rom 1955, S. VIII-IX:
Verumtamen id placet heic asseverare in suaque luce ponere, quod quidem nonnullis videtur non omnino exploratum esse atque perspectum: varia nempe haberi Latinitatis genera; priscam videlicet atque optimam Latinitatem, quae « classica » hodie vulgato nomine vocatur; seriorem dein; deinde postea cadentem; ac postremo infimam. Omnia profecto haec genera suum momentum habent suasque, majores minoresve, utilitates. Hisce autem omnibus Catholica utitur Ecclesia pro varia rerum opportunitate rationeque. Ea siquidem Latinitatem optimam summo in honore habet, colit, suaque auctoritate commendat; ejusque elegantia ac concinnitate majora, quae edit, documenta exornat. Cum tamen res faciliore atque expeditiore modo pertractandae occurrunt, tum in seriorem Latinitatem concedere non renuit, ut aptius ab omnibus intellegatur; multaque a christianis scriptoribus mutuatur, quae ad res suas significandas necessaria omnino videantur.
Ac praeterea in publicis Ecclesiae Athenaeis studiorumque Universitatibus sacrae profanaeque disciplinae eo sermone plerumque traduntur, qui a Mediae Aetatis scriptoribus derivatus, etsi bonam non refert Latinitatem, ob perspicuam tamen ac nitidam subtilitatem eloquii, hoc in rerum genere valde utilis evadit.
Hoc autem non culpae, non vitio vertitur, sed laudi potius. Si enim prisca solummodo Latii lingua, quae « classica » dicitur, uteretur Ecclesia, eaque omnia reiceret vocabula, quae inferioris sunt notae, sed necessaria prorsus ad res novas indicandas, tum procul dubio etiam apud eam, sicut in ceteris societatibus, latinus sermo haberetur veluti res mortua, non autem usitata ac vigens. Dum contra, hac praesertim ratione reapse evenit, ut Latinitas, post tot elapsa saecula ac tot rerum immutationes vicissitudinesque, perennitate quadam fruatur. Idque non solum in scholarum claustris, sed in ipso etiam vitae usu accidit, quandoquidem vetus revirescens almae Urbis lingua quasi nobilissimum exsistit instrumentum, quo Apostolica Sedes cum universa Ecclesia praecepta, iussa ac monita sua communicat.
Quamobrem hic agendi modus iis omnibus commendandus videtur, qui Latinitatem non modo ut rem venustissimam, etsi omnino restinctam, colunt, sed ut aliquid etiam vivax, validum, aptissimum; quod quidem nostra quoque aetate, dum tot sermonum diversitas ac discrepantia universam disjungit ac dividit populorum communitatem, unum potest, eruditis saltem hominibus, conjunctionis fieri mutuique commercii via ac ratio consentanea.
Neque quis dixerit ob gravissimas ac prorsus inexsuperabiles difficultates hoc evenire non posse; quod enim Catholica jam facit Ecclesia, id profecto impossibile non est existimandum; ac ceteroquin nemo unus reapse litteratus, nemo unus revera doctus nostris etiam temporibus habetur, qui latinam linguam omnino ignoret.
Das war noch so 1955.
Inzwischen finden sich nur noch sehr schwer (dank Internet allerdings wieder einfacher) jene geschrumpften Latein-Oasen der sich im Ableben befindlichen res publica litteraria, und, da stimme ich zu, da sollte die kleinere Rolle spielen, welches genus dicendi man pro varia rerum opportunitate rationeque bevorzugt.
Der Mittelweg ist der einzige Weg, der nicht nach Rom führt (Arnold Schönberg)
*
Fac me Tibi semper magis credere, in Te spem habere, Te diligere
*
... una cum omnibus orthodoxis, atque catholicae et apostolicae fidei cultoribus